Melek Annem’e…
Bir tânem’e
Birlikte olacağımız, baba evinde geçireceğim son “anneler günü” olacağı için sana, en iyi insana bir şeyler yazmak istedim.
Şimdiye dek, o kadar çok mektup yazmıştım ki sana… Hiçbirisini de vermedim… Bu tür şeyleri sevmediğini bildiğim için…
İşte şimdi sana yazabiliyorum, bu tatlı ayrılık gününde... Gözüm yaşlı ve kalbim buruk vereceğim. Canım annem, benim.
***
Hayatta varlıklara verilen en mukaddes vazife olan “anneliği”, bizlere alabildiğine göz kamaştırıcı bir ışıkla, o denli aşıladın ki…
Çok şey öğrendim senden; terbiye husûsunda, İslam husûsunda, ev idaresi husûsunda… Yaptığın hareketlerle bunları bize yaşayarak gösterdin… Neyin doğru, neyin yanlış olacağını, hayatta yapmam gerekenleri ve nasıl davranacağımı, her şeyi, her şeyi senden öğrendim anne!..
Bu çatı altında üzüntüler, sevinçler, mutluluklar, her şey hep birlikte yaşandı.
Belki bilmezsin ama, rabbime senin için en az bizlere ettiğin duâlar kadar, duâlar ettim. Böylece hep seninle oldum. Hiçbir gün eksilmedi bu duâlar, eksilmeyecek ve eksilmez de! Sen bizim annemizsin. İyi ki varsın.
Yaptığın hizmetler, çektiğin üzüntüler, bizler için çırpınmaların!.. Hiç birinin hakkı ödenmez! Aldığın duâlarla, geniş sadrın ve sabrınla, İslam hizmetine adadığın îmânınla, anne oluşunla, Allâh’ın izniyle cennetliksindir… Öyle ya, “Cennet anaların ayakları altındadır!..”
Hayatta hep böyle ince, zarif ve hassas kal anneciğim. Ne olur, kendini yıpratırcasına üzülerek kendine zarar verme… Aklına hiçbir şey takma… Beni özlemekten başka… Şakaydı tabii. Özlemeyeceksin, çünkü hep yanımda olacaksın… Beni yalnız bırakmayacağını biliyorum…
Ne kadar üzülsem de, ağlasam da, hayatın kanunu, bu... Bugün olmazsa yarın, o da olmazsa öbür gün. Ben de yuva kuracağım, ben de “anne” olacağım ve ayrılacağız. Allâh başka ayrılıklar vermesin inşallâh…
Ama senden öğrendiklerimi en güzel şekliyle, elimden geldiğince yapacağım. Hep mutlu olacağız. Bize aşılamış olduğun mutluluğu yansıtacağız, duâlarla inşâallâh…
Bak ne güzel nikâhımızı büyüklerimiz kıydı… Allâh onların şehâdetinin, âilemize yansımasını nasip eylesin!
Hep mutlu, huzurlu, umutlu, sevgi dolu, sağlıklı, neşe, sürûr dolu bir ailemizin olması için duâ ediyorum. Her ne olursa olsun, ben sizlerden hep bunu gördüm… Bunu devam ettireceğim…
Aynı evde, aynı şehirde, aynı odada olmamıza rağmen, seni özlediğim günleri hiç unutmayacağım. Biliyorum ki, sana olan sevgimi-saygımı hiçbir zaman gösteremedim…
Canım annem!
Hakkını nasıl ödeyeceğim? Gözlerinden süzülen bir damla yaşın hesabını nasıl vereceğim? Seni öylesine çok seviyorum ki… Allâh herkese senin gibi bir anneye sahip olmayı nasib etsin. Ve seninle aynı vasıflara sahip bir annenin sıcaklığını hissetmeyi ihsan buyursun!
Keşke duygularım tamamıyla dile gelebilse de; ne mükemmel bir anne olduğunu anlatabilsem.
Ne kadar büyüsek de her zaman sevgine, sıcaklığına muhtâcız… Bunu eksik etmeyeceğini biliyorum annem!
Maksadım bunları yazarken övmek değil, sana karşı hissettiklerimi bir nebze olsun aktarabilmek…
Aynı saygıyı, sevgiyi babam için de, abim için de, kardeşlerim için de besliyorum. Şimdiye kadar bunu belli edemedim. Bâri bu mektubumla sen bil annem! Sizi ne kadar sevdiğimi hiçbir zaman anlamadınız!.. Anlayamazsınız, çünkü anlatabileceğim kelimeler bulamıyorum…
Size yaptığım esprileri, hazırladığım o güzelim omletleri (her ne kadar tadına bakmasan da) unutmayın sakın… Ben burukluğunu yaşıyorum. Hepinizi de özleyeceğim. Aynı şehirde olmak yetmeyecek bana...
Evde tüylü bir oyuncak bulduğumda, seni nasıl oturma odasından yatak odasına kadar kovaladığımı hatırla.
Çok az kaldı annem!..
Biliyorum ki, ayrılmak hiç kolay olmayacak. Şimdiden üzüntüsünü yaşıyorum. Hem mutluluk hem hüzün… Ne hissedeceğimi bilmiyorum aslında… Kırk sekiz gün var. Sadece bu kadar. Bu günü sayma kırk yedi. Bunu ne zaman okuyacağını nasıl bulacağını bilmiyorum. Her yeni güne bir kat!
Hepinizi de çok seviyorum. Hepiniz de ayrı ayrı hakkınızı helal edin. Hakkınız ödenmez. Mükemmel âilem, mükemmel annem!
Çok üzgünüm benim meleğim, canım annem!
Duâyla…
YORUMLAR
-
İlk yorumu yapan siz olun!